Cuenca (Ecuador)

Cuenca is een stad in de Andes van Ecuador. Het eerste wat ons opviel was dat de stad er beter uitzag dan de gemiddelde stad in Peru. Vrijwel alle gebouwen zijn netjes afbouwd en afgewerkt in deze stad. Alles is hier netjes en er zijn mooie uitzichten op de groene bergomgeving. Zelfs de markt zag er uit als een grote supermarkt, terwijl in Peru de meeste markten een rommeltje zijn.

Het verblijf in Cuenca was ook niet erg duur. Een hostel was 5 Dollar per persoon en het eten en de taxi's waren ook niet echt duur. In Ecuador is alles in Dollars, aangezien dit de officiele, munt in het land is. De eigen munt is een aantal jaar geleden afgeschaft na een flinke hyperinflatie.

Na twee dagen in Cuenca te zijn geweest namen we de bus terug naar Piura, wat gelukkig net goed ging. We moesten namelijk overstappen in het plaatsje op de grens van Ecuador en Peru. Ze hadden ons echter op het kantoor van de busmaatschappij afgezet, maar de bus naar Piura bleek daar later niet langs te komen (of was vergeten daar te stoppen). Gelukkig had een medewerker van het busbedrijf in de gaten wat er aan de hand was en ze regelde een taxi naar de paspoort controle waar de bus op ons stond te wachten.

Na een lange rit kwamen we aan in Piura, de eerste indruk was niet zo best omdat het verkeer op de hoofdstraat waar alle bussen aankwamen een bende was (net als in Lima). We vonden echter vrij snel een goed hostel (Hostel San Juan) waar we een enorme kamer hadden voor 40 soles per nacht. Buiten de hoofdstraat was Piura overigens een stuk rustiger dus de eerste negative indruk was niet helemaal terecht.

Puerto Pizarro

Vanuit Tumbes zijn we naar Puerto Pizarro gegaan, deze plaats staat bekend om zijn moerassen die overgaan in de oceaan. Deze plaats is niet ver van Tumbes, het was ongeveer 10 minuten met de auto denk ik.

We hadden bij dezelfde mototaxi bestuurder dij ons bij het hostel gebracht had een rit aangeboden gekregen voor 30 soles. Na we bevestigd hadden dat we niet met de mototaxi maar met een auto zouden gingen we daar mee akkoord. Over de snelweg met de mototaxi vonden we niet zo'n goed idee. De mototaxi bestuurder kwam met zijn broer, hij had blijkbaar zelf geen auto. Zover zo goed en we gingen op weg naar Puerto Pizarro.

Vervolgens boden ze ons een tour aan voor 140 soles + 10 soles voor de toegang tot het krokodillen verblijf. Op zich vonden we de prijs wel hoog, maar het zou een lange (prive) tour met de boot door de moerassen zijn. We gingen er dus mee akkoord en bij aankomst konden we meteen de boot in met een gids.

De tour was verder ok, maar wat niet zo lang als verwacht. Aan het eind van de tour droppen ze je namelijk op een eiland waar een aantal restaurants zijn en hun idee was dat je daar dan 4 uur zou blijven. Vier uur vonden wij echter wat lang 1,5 uur vonden we meer dan voldoende. Gelukkig was dat geen probleem en konden we ook sneller weer terug naar he vaste land. Vervolgens hadden we nog even nagevraagd of de kosten wel klopten, maar het bleek toch echt zo duur te zijn als je met een officieel bedrijf de tour wilde doen. Als je gewoon zelf een bootje met een gids aanspreekt is het natuurlijk wel goedkoper.

Op zich dus nog niets te klagen over diensten van het de twee broers die het transport naar en de tour in Puerto Pizarro hadden geregeld. Op de terug weg ging het echter mis, we wilde namelijk door naar Ecuador en deze mannen boden ons aan om ons naar de bus te brengen. Op zich geen probleem dachten we dus gingen we akkoord. Toen we onze spullen opgehaald hadden bij het hostel reden we echter tegen onze verwachting in Tumbes weer uit. We vroegen dus waar we heen gingen en ze vertelde ons dat er vanuit Tumbes geen bussen naar Cuenca (de plaats waar we heen wilde) gingen en dat ze ons naar de grens zouden brengen. Op zich geen probleem, dus we vroegen wat het zou gaan kosten. Hier gaven ze geen antwoord op en ze zeiden dat ze aan het eind de totale kosten voor alles zouden bereken. Ook met aandringen kwam er geen prijs naar voren dus lieten we het maar zitten omdat ze eerder redelijke prijzen voor hun diensten hadden gerekend.

Toen we de Peruaanse paspoort controle gepasseerd waren en in het stadje op de grens waren aangekomen, bleek er niemand op het busbedrijf aanwezig te zijn. Gelukkig was er een aantal blokken verder een ander kantoor waar we de tickets naar Cuenca konden kopen, 6 dollar voor 5 uur met z'n tweeën in de bus. De bus zou echter over 10 minuten vertrekken dus we moesten verder opschieten en naar de paspoort controle van Ecuador. Dat was voor de twee broers het beste moment om met de prijs te komen denk ik, dus dat deden ze ook. Ze vroegen "slechts" 300 soles voor hun diensten, veel te veel dus. Natuurlijk wilde we dit niet betalen en naar wat discussie hebben we ze ongeveer 215 soles betaald. We moesten immers verder, maar het was nog teveel.

Toen we door de paspoort controle van Ecuador waren bleek het echter geheel niet zo te zijn dat de bus binnen 10 minuten vertrok. De bus vertrok namelijk binnen 10 minuten vanuit het stadje en 15 minuten later pas van de paspoort controle. Sterker nog we hadden geheel niet zelf naar paspoort controle hoeven gaan, want de bus stopte daar om de passagiers langs de paspoort controle te laten gaan. We hadden dus meer dan voldoende tijd om de bus te halen in tegenstelling tot wat de twee broers beweerd hadden.

Later bleek ook nog eens dat er wel degelijk een bus van Tumbes naar Cuenca was (met overstap), aangezien we deze op de terugreis naar Tumbes gebruik hebben. De diensten van de broeres waren dus geheel niet nodig geweest...

Ga dus niet in zee met de mensen die je op het busstation staan op te wachten en spreek in Peru altijd prijzen af voordat je instapt. Al met al een hoop gedoe, maar kwamen we toch goed aan in Cuenca.

Tumbes

Op zondag de 24ste vertrokken we dan eindelijk met de bus naar Tumbes. We hadden geboekt bij CIVA, wat achteraf niet het beste busbedrijf bleek te zijn. De terminal van CIVA was namelijk een grote bende, veel mensen een een kleine ruimte. Er zal ongetwijfeld het een en het ander verdwijnen daar. Gelukkig ondervonden wij verder geen problemen in de terminal.

Toen we eenmaal in de bus zaten vertrokken we maar niet en er werd verder niets aangekondigd over waarom niet. Ten slote ging een mede passagier maar vragen wat er aan de hand was. Het bleek dat de airconditioning in de bus kappot was en we moesten wachten op een monteur. Blijkbaar duurt het 45 minuten voordat de monteur ter plaatsen is (na vertrek tijd). Toen de monteur eenmaal ter plaatsen was het probleem in 5 minuten verholpen en vertrokken we eindelijk. Toen we net buiten Lima waren stopte de bus echter langs de snelweg, weer geen enkele mededeling. Een passagier ging maar weer vragen waarom we gestopt waren en het antwoord was dat de airconditioning op de boven verdieping weer kappot was en dat we moesten wachten op een andere bus. Vervolgens begonnen de passagiers te klagen (terrecht) dat het nogal onveilig was om op deze locatie over te stappen naar een andere bus (die er nog niet was). Vervolgens besloten ze om door te rijden naar een betere locatie. Vervolgens bleven we maar doorrijden zonder enige mededeling totdat er weer iemand vroeg hoe het nu zat. Toen werd er verteld dat airconditioning vanzelf weer was gaan werken en dat we dus door konden. Al met al geen aanrader deze bus maatschappij en het was voor ons in iedergeval de laatste keer dat we met hun gereisd hebben.

Uiteidelijk kwamen we toch goed aan Tumbes, in het noorden van Peru. Met behulp van een mototaxi vonden we snel een goedkoop en goed genoeg hostel. Ze hadden geen warm water, maar dat is in Tumbes niet zo erg. Het is er 35 graden met hoge luchtvochtigheid, dus de verkoeling van een enigsinds koude douche was niet zo erg. De kosten waren ook prima met 30 soles (7,5 euro) per nacht voor een tweepersoons kamer.