Miraflores

Eergisteren zijn we 's avonds naar Miraflores geweest. Miraflores is één van de duurste wijken van Lima en ook de wijk waar de meeste toeristen verblijven. De Nederlandse ambassade is hier ook te vinden. Deze wijk ligt aan zee, wat wel mooie uitzichten geeft. Wel is er heel veel hoogbouw, wat ik weer jammer vind. Met de combi (mini bus) naar Miraflores was een lange rit, waarbij de chauffeur begon te races tegen een andere combi en hiervoor zelfs de route veranderde. Hierdoor moesten we iets verder lopen naar het park in Miraflores en later zijn we nog doorgelopen naar een winkelcentrum waar ook veel restaurants te vinden waren. De foto's zijn genomen vanuit het winkelcentrum. Op de terugreis hebben we een taxi genomen, dat was een stuk sneller, een kwartiertje denk ik. Volgens Karina is het duur om met de taxi te gaan, maar het koste 13 Soles (3,25 Euro). Het is inderdaad ook wel veel duurder dan de combi (3 Soles met z'n tweeën), maar ja in Nederland zijn we andere tarieven gewend.

Reizigers infectie

Veel reizigers krijgen er vroeg of laat mee te maken, reizigers diarree. Helaas ik dus ook dit keer, voor mij de eerste keer overigens. Afgelopen zondagmiddag begon het met buikpijn, waarschijnlijk door iets wat ik gegeten heb buitenshuis en zondagavond was ik al flink aan de diarree. Na maandag wat diarree remmer in te nemen leek het wat beter te gaan wat betreft de diarree, maar de buikpijn bleef. Zoals de mensen die te maken hebben gehad met reizigers diarree weten, helpt diarree stopper niet bij infecties. Dus toen ik merkte dat dat niet werkte, ben ik gestopt met de diarree remmer pillen. Toen op dinsdagochtend de diarree aanhield en de darmkrampen hevig waren en daar ook nog eens koorts bij kwam hebben we de doctor maar even laten komen. Volgens de doctor is het een bacterie infectie, gebruikelijk bij reizigers. Ik kreeg recept voor allerlei pillen en capsules die Karina toen snel gehaald heeft. Na het innemen van al de pillen, het zijn er nogal wat, 1 pil 3x daags, 1 dure pil 2x daags, en een capsule met vloeistof 2x daags, voelde ik me al snel beter. Dinsdagmiddag was ik al weer op de been, maar moest nog wel een beetje rustig aan doen. Naast de pillen moest ik van de doctor veel drinken, o.a. Gatorade en water voor hydratie. Verder mocht minimaal een week niets buiten de deur eten en de komende 3 dagen thuis alleen rijst, gekookte en gegrilde kip en brood eten. Absoluut geen groeten en fruit.

Gamarra

Gisteren ben ik met Karina naar Gamarra geweest, een winkel district hier in Lima. Volgens Karina is alles daar het goedkoopste te verkrijgen, maar het is geen mooi winkel centrum. De prijzen zijn er inderdaad erg laag, maar de kwaliteit van de producten is ook niet altijd even goed (en merken zijn vaak namaak). Helaas heb ik geen foto's kunnen maken omdat ik op advies van Karina de camera niet meegenomen (i.v.m. diefstal). Gamarra ligt in een niet al te beste buurt, hoewel in Gamarra zelf heel veel security en politie rondloopt. Voor degene die toch nieuwsgierig zijn naar de hoe het er daar uitziet, wat foto's op Google: http://images.google.com/images?hl=en&q=gamarra%20lima&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wi

Gelukkig zijn er ook hele mooie winkelcentra zoals bijv. Jocky Plaza, wat niet heel ver van ons appartement is. Helaas betaal je daar wel wat meer, maar het ziet dan ook uit zoals bijvoorbeeld de Barones in Breda. In Gamarra is het minder fijn winkelen, zeker als blanke, omdat het er extreem druk is en de straatverkopers als vliegen op de stront op je afkomen, om te proberen namaak merk artikelen te slijten.

Verder zijn we even naar het atelier geweest waar de handtassen van Karina worden gemaakt, dit is vlakbij Gamarra. Het pand waar het atelier op de tweede etage gevestigd is ziet er mooi uit, maar van binnen is het een stuk minder. Je kunt binnen aan de gebruikte materialen en afwerking zien dat het ooit een mooi huis was, maar dat was lang geleden. Het pand ligt in de verkeerde wijk en binnen is alles oud en slecht onderhouden. Het atelier zelf is overigens niet meer dan een aantal naaimachines en tafels waar 3 mannen aan het werk waren.

Het water/licht park in het centrum van Lima

In het centrum van Lima is ook een water/licht park waar verschillende mooi verlichte fonteinen en waterorgels te vinden zijn. Dit park is erg mooi om te zie, zeker als het donker is. Helaas was het hier ook heel erg druk, maar het was toch erg leuk om het te zien. Tegen sluitingstijd was er nog een professionele vuurwerkshow boven het park te zien, wat ook erg mooi was.

Op de berg in het centrum van Lima

In het centrum van Lima is een berg waarvandaan je over de hele stad kunt uitkijken. Voor 10 Soles (2,50 Euro) konden we met een busje naar boven. De wijk op de helling van de berg is echter niet zo'n goede wijk, wat bleek uit het verzoek van de gids om alle ramen te sluiten toen we de betreffende wijk in reden. Hierbij kreeg je toch wel het gevoel dat je in safaripark rijd... De rit naar boven was best eng, aangezien de weg naar boven erg smal is er er geen vangrail of iets dergelijks was om een val in de afgrond tegen te gaan. Bij bochten en busjes in tegen gestelde richting was het helemaal eng, aangezien de weg niet breed genoeg was om fatsoenlijk te passeren. Het is eigenlijk een wonder dat er niet regelmatig busjes naar beneden storten. Eenmaal boven hadden we een mooi uitzicht over de stad en we konden nog net de zon zien ondergaan. Het uitzicht is zeker de moeite waard omdat je over de hele stad heen kan kijken. De rit naar beneden was minder goed geregeld en we moesten vrij lang wachten, terwijl het onduidelijk was waar we nu moesten gaan staan wachten. Na lang wachten zaten we eindelijk een overvol busje. Als je dacht dat de rit naar boven eng was, nou dan stond je wat te wachten met de rit naar beneden. Het busje ging met een enorme vaart naar benden, vlak langs de afgronden. Het leek er op dat het een sport voor de chauffeur was om de remmen niet te gebruiken, tenzij er tegenliggers aankwamen. Wederom waren de tegenliggers een probleem, waarbij het busje vlak langs de afgrond moest manoeuvreren. De reactie van de passagiers leken op die van mensen die in een achtbaan zaten, inclusief het schreeuwen. Ik werd overigens bijna fijngeknepen door Karina. Uiteindelijk kwamen we toch heelhuids beneden aan, een opluchting voor alle passagiers van het busje.

Lima Center

Afgelopen zondag zijn we naar het centrum van Lima geweest. Dit was nog best ver, ruim een half uur in de bus. Het centrum ziet er eigenlijk best goed uit, maar het was er wel erg druk. Blijkbaar was het net de verjaardag van Lima geweest de week van te voren en er was vanalles te doen.

Internet, telefoon, kabel tv

Sinds kort is het internet, de telefoon en de kabel tv aangesloten. Dat ging wel wat anders dan in Nederland. Er kwam namelijk een busje waar 3 mannen uit kwamen rollen die vervolgens vroegen waar de internet, tv en telefoon aansluitingen moesten komen. Waarna je ze aan het werk gingen om de kabel vanaf buiten naar binnen te brengen en deze aan te sluiten om de plek van de tv, internet en telefoon.

Helaas was het toch niet helemaal goed gegaan, hoewel toen bij ons alles werkte, bleek dat de installateurs de kabel van de onderburen hadden afgesneden. De onderburen, de eigennaar van het pand, hadden namelijk telefoon en internet via een ander bedrijf. Het koste enkele dagen voordat er een paar andere installateurs kwamen om een extra kabel aan te sluiten.

Het appartement

Na aankomst in Lima kwam mijn bagage al vrij snel van de band rollen en kon ik verder naar de imigratie. Gelukkig was het hier niet zo druk als het blijkbaar soms is, gezien de Eftelinghekjes. Ik was al vrij snel aan de beurt. Het grappige was dat de imigratie ambtenaar eerst vroeg of ik Spaans sprak, wat ik met nee beantwoorde, en hij vervolgens alle vragen toch in het Spaans stelde. Gelukkig geen moeilijke vragen en kon ik er in het Spaans redelijk uitkomen. Ik mocht in iedergeval doorlopen. Bij de douane moest iedereen op een knop drukken bij een soort van stoplicht. Als het stoplicht rood aangeeft wordt je bagage gecontroleerd, bij groen mag je doorlopen. Bij mij sprong het stoplicht op groen, wat wel zo makkelijk was. Vervolgens had ik Karina snel gevonden, het vliegveld Lima is niet zo groot. In iedergeval niet als het vergelijkt met Schiphol of Madrid. Vanaf het vliegveld namen we de taxi naar ons appartement. Bij aankomst was het appartement nog vrijwel leeg, maar in de afgelopen dagen hebben we al heel wat dingen gekocht en gekregen. Alleen de woonkamer is nu nog vrij leeg. Inmiddels is ook het internet, tv en de telefoon aangesloten en hebben we een echt bed om op te slapen (eerst alleen een matras).

Naar Lima

Afgelopen maandag ben ik vertrokken naar Peru. Gelukkig is alles goed gegaan met de vluchten van Brussels Airlines en LAN. Het was een lange reis via Madrid, maar ja het was dan ook voor de helft van de prijs van KLM rechtstreeks vanaf Amsterdam.